RKSV Cito vreest voortbestaan door hoge energiekosten

OSS | Voetbalvereniging RKSV Cito verwacht dat de energierekening op 1 januari oploopt van zo’n 15.000 naar 55.000 euro en dat dat wel eens het einde van de club kan betekenen. De zorgen die D66 uitte over de gevolgen van de stijgende energieprijzen voor maatschappelijke voorzieningen zijn dus zeker niet ongegrond.  Penningmeester Jurgen Ploegmakers en bestuurslid/jeugdvoorzitter Wendy van den Berk vrezen de gevolgen als de contributie meer dan verdubbeld moet worden, niet alleen voor de club maar ook voor de wijk.

Door: Koen de Visscher

Jurgen Ploegmakers is al twintig jaar penningmeester van voetbalvereniging Cito. “Voorheen betaalden we 12.000 tot 15.000 euro per jaar, maar op 1 januari loopt ons contract af. We bekijken altijd wat de goedkoopste leverancier is, maar het wordt nu meer dan 55.000 euro. Dat heb ik in die twintig jaar nog nooit meegemaakt.” De redactie beschikt over de voorlopige beraming waarin valt te lezen dat de verwachte jaarkosten voor elektriciteit ruim 34.000 euro worden en die voor gas ruim 21.000 euro. “Dat zouden we twee à drie maanden volhouden”, aldus Jurgen. Als er niets wordt gedaan zou de energierekening wel eens het einde van de voetbalclub kunnen betekenen, en misschien meer.

Schriftelijke vragen
D66 stelde op donderdag schriftelijke vragen aan het college over de situatie. Zij vrezen dat maatschappelijke voorzieningen zoals zwembaden, scholen en buurthuizen in de problemen komen door de stijgende energiekosten. De partij vraagt het college daarom om een inventarisatie van instellingen die mogelijk in het nauw komen en wat de gemeente hiertegen kan doen. “Welke maatregelen kunnen er genomen worden om te voorkomen dat bijvoorbeeld bij een zwembad de entreeprijzen onbetaalbaar worden of bij verenigingen de contributies onbetaalbaar worden?”, aldus D66.

Contributie verdubbeling
Wendy van den Berk, bestuurslid en jeugdvoorzitter, vertelt: “Als wij dit moeten opbrengen dan moeten we onze 200 leden zo’n 200 euro per jaar meer laten betalen.” Dat is een verdubbeling voor de senioren (nu 200 euro) en nog meer dan dat voor de pupillen (140 euro) en jeugd (160 euro). Dat valt volgens Wendy niet te rijmen met de filosofie van de club: “RKSV Cito staat voor laagdrempelig sporten. We zitten in een achterstandswijk en hebben een lage contributie om het voor iedereen mogelijk te maken om te bewegen. Voor die contributie krijgen leden dan ook een tenue in bruikleen en zijn alle activiteiten kosteloos. We hoeven er niets aan te verdienen. Maar wil de sport betaalbaar blijven voor de gewone mens dan is dit voor clubs niet op te brengen.” Op een andere manier het grote gat van zo’n 40.000 euro vullen zien Jurgen en Wendy niet zitten. “We zouden ook de prijzen van het drinken in de kantine kunnen verhogen met 1 euro, maar daar komen ook reacties op.” Wendy: “We komen net uit de coronaperiode en de mensen komen weer terug. Dus aan de ene kant trekt het wel wat aan, maar we kunnen die mensen niet het vel over de oren halen. Dan vertrekken ze ook weer.” De twee benadrukken dat dit niet het enige probleem is waar de club mee kampt. Wendy: “Allerlei kosten worden verhoogd, ook door de gemeente. We zijn bijvoorbeeld meer gaan betalen voor het onderhoud van het groen en de velden.” Maatregelen zoals de douchekraan dichtdraaien of alleen bij daglicht voetballen zien ze ook niet zitten. Of dat genoeg besparing op zou leveren is nog maar de vraag.

‘Hart uit de wijk’
Wendy en Jurgen vinden het belangrijk om de club zo toegankelijk mogelijk te houden omdat deze ook een belangrijke maatschappelijke functie heeft binnen de buurt. “Mensen hebben sport niet alleen nodig voor hun fysieke maar ook hun psychische gesteldheid. Alles wat mensen zowel mentaal als fysiek fit zou moeten houden, zoals zwembaden en sportclubs, gaat onderdoor aan de energieprijzen.” Jurgen: “Er komen hier veel mensen binnen op weekbasis, niet alleen voor training. Ouderen die hier ‘s middags in de kantine komen biljarten staan ook buiten als de club sluit, ook scholen maken gebruik van het complex voor activiteiten en jongeren uit de buurt komen een balletje trappen.” “Je haalt het hart uit de wijk”, aldus Wendy.

Verduurzaming
Geld om te investeren in duurzaamheid en om op die manier te besparen is er niet. “Ik zou niet weten waar we het geld vandaan moeten halen”, vertelt Jurgen. “Ondanks wat steun van de overheid hebben we wel verlies geleden tijdens de coronaperiode. We spelen elk jaar ongeveer quitte. Als er iets overblijft dan wordt dat geïnvesteerd in de club.” Zonnepanelen of energiezuinige verlichting zijn er niet. “We zouden 50.000 tot 60.000 euro moeten investeren in vernieuwing. Dan zou je zo’n 70 procent van de energie op kunnen wekken. Maar dat geld hebben we niet en van de gemeente kunnen we ook niet lenen. Die zeggen, ‘Het is een landelijk probleem, de overheid is er ook al mee bezig.’”