Berghemse dierenartsen jaar lang in Zuid-Amerika: Op weg naar Ushuaia

BERGHEM/ZUID-AMERIKA | Op 25 oktober 2023 vloog het Berghemse dierenartsenkoppel Emiel Brouwers en Leslie Nekkers naar Montevideo in Uruguay om vervolgens een jaar lang in hun eigen auto door Zuid-Amerika te cruisen. Hoe is het nu met ze, 3 maanden later?

“Mijn oudtante, tante Mies, overleden op een respectabele leeftijd van zo’n 97 jaar. Ze had een sterfbed van weken met als enige overleving witte wijn, goede witte wijn. Ze leefde in Prinsenbeek in een luxe huis met meerdere oude mensen. De hoge openslaande deuren naar haar woonkamer waren dubbel, een wasbak met zilver omrande spiegel was ingebouwd als in een kast. Hoogpolig tapijt en hoge gordijnen met een biesrand roken naar oude mensen. Toch was ze lief en aardig. Ze had ook een paar medaillons met iets erin van eeuwen geleden, wat belangrijk voor het geloof was. En snuisterijen. Zelfs een stukje mensenbeen uit Afrika. Hoe goed kan ik mij dan ook inleven wanneer ik in Bruce Chatwin zijn boek begin te lezen:”In mijn grootmoeders eetkamer stond een kabinet met glazen ruitjes en in het kabinet lag een stukje huid. Het was maar een klein stukje, maar dik en leerachtig, met plukken grof, roodachtig haar.”

Ik lees het boek “In Patagonia” natuurlijk omdat we daar nu zelf rondreizen. Ik bevind me nu in de grot waar in 1895 de Mylodon botten en huid met haar door de Duitser Hermann Eberhard gevonden zijn. Hoe bijzonder is dat! Vlak bij het beroemde nationale park Torres del Paine waar we dagen lang gelopen hebben. Naar bergtoppen, gletsjers en gletsjermeren. Fantastische uitzichten.

En nu staan we oog in oog met een Mylodon replica. Mylodon Darwini, omdat Charles Darwin in 1832 de soort ontdekte. En andere dieren uit de tijd van de Megafauna. Alhoewel ik twijfel hoe echt lijkend deze beelden zijn. In het aangelegen infocentrum hebben ze de onderkaak tentoongesteld, wat uitwerpselen en inderdaad, een stukje huid met rossig haar eraan. Van de Mylodon, oftewel de Reuzengrondluiaard. Deze leefde hier zo’n 11 á 15.000 jaar geleden. De Sabeltandtijger liep er toen ook rond. Ook zo’n absoluut tot de verbeelding sprekend dier. Maar de Mylodon, met duizenden kilo’s was de zwaarste. Een grote luiaard. Ik geloof nooit dat die op z’n achterste poten kon staan.

Geboeid lees ik verder in het boek. Hoofstuk 22: “Hij was een aardige jongen, een levendige jongen met een vriendelijk gezicht, die hield van zijn mormonenfamilie en de blokhut tussen de katoenbomen.” Robert Leroy Parker nam de naam van Butch Cassidy aan. Outlaws dus! The Wild Bunch, het treinroversyndicaat, de bankovervallers. Samen met Sundance Kid en Etta Place. Wilson en Evans, Bandidos Northamericanos. Die zich hier in Patagonië gevestigd hadden, gevlucht voor de detectives van Pinkerton die de premies op hun hoofd wilden opstrijken. Ze woonden van 1902 tot 1907 in Cholila aan de Ruta 71. Daar rijden we zeker langs als we weer noordwaarts gaan.”

Volgende maand meer avonturen van het Berghemse dierenartsenkoppel.